Afgelopen week heb ik deelgenomen aan de driedaagse masterclass Systeeminterventies van Marije Spanjersberg.
Onderwerpen die o.a. aan bod zijn gekomen: circulaire causale patronen, het effect van paradoxale boodschappen, in kaart brengen van relatienetwerken, ontschuldigen, driehoek van samenwerken, kijken naar bedoeling-gedrag-effect, systeemprincipes, maken van goede spelregels, circulaire vragen stellen, triades tekenen en nog meer!
Hieronder schets ik een glimp van het gedachtengoed van Marijke.
Vanuit het principe van systeemdenken, leer je breed te kijken naar wat er in samenwerking speelt, om vervolgens fijnmazig te kunnen interveniëren. Het fijne hiervan is, is dat je werkt aan de relatie tussen mensen en dat je menselijk tekort omarmd. Mensen hoeven niet te veranderen of te verbeteren. We richten ons vooral op het creëren van betere relaties. ‘ It’s not personal, it’s in the system’.
Samenwerken vanuit systeemdenken gaat dus vooral om de talloze relaties en verbindingen waar deze mensen deel van uitmaken.
* Er zijn geen losse problemen.
* Problemen zitten altijd aan mensen vast.
* Er zijn geen lossen mensen. Wij zijn relationele wezens.
* Elk vraagstuk is daarmee relationeel
Hoe moeilijker de taak waar het team voor aan de lat staat, hoe meer de relatie onder druk komt. Hoe meer verschil zichtbaar wordt. Hoe gaan we om met verschil?
Een systeem onder druk, vervalt in improductieve herhalingen. Het patroon is dan de baas geworden. Vraag je af: waar loopt het systeem vast? Wat maakt het logisch dat het zo gaat? Wie zitten er aan het probleem vast?
Gedrag wordt logisch als je naar de context en naar het relatienetwerk kijkt.
Eerlijkheid is de basis van samenwerking. Wat voelt hier eerlijk? Wat voelt hier oneerlijk? Als er een gevoel van oneerlijkheid is, gaan mensen uit contact. Het is een bom onder je relatienetwerk.
Gedrag heeft geen begin. Ons gedrag is circulair. Hoe meer de een … hoe meer de ander…hoe meer de een… etc. Hoe meer ik initiatief neem, hoe meer de ander achteruit gaat leunen. Hoe meer de ander achteruit gaat leunen, hoe meer de een initiatief gaan nemen. Het kijken naar circulaire gedragspatronen heeft een onschuldigend karakter. Dat maakt het bespreken veel gemakkelijker!
We kijken niet IN mensen, maar TUSSEN mensen. Marijke spreekt over TUSSENTAAL. Een onderdeel van tussentaal is ‘verschil taal’. Wel: Zij is initiatiefrijker dan ik. En Niet: zij neemt altijd initiatief. Voel eens het ontschuldigende effect van deze taal.
De aard van de relatie bepaalt hoe wij de inhoud verstaan.
En tot slot: kleine veranderingen kunnen betekenisvolle effecten hebben.
Mooie toevoegingen voor mijn werk als teamcoach/interventionist!
Wil je eens sparren over de interactiepatronen in jouw team en hoe ik organisaties en teams ondersteun?
Neem gerust contact op!